Walentynki w Polsce i na świecie

Historia Walentynek

Już tuż, tuż Walentynki! Niebawem świat wypełni się wszechogarniającą miłością. Z pewnością wielu z nas zdziwi fakt, iż pochodzenie Walentynek nie ma nic wspólnego ze Stanami Zjednoczonymi. Otóż geneza tego święta sięga aż do czasów starożytnego Rzymu. Mieszkańcy tamtych rejonów co roku świętowali 15 lutego tzw. Wigilię Luperkaliów, podczas której oddawano cześć Faunowi – bożkowi płodności. W pogańskim mieście to właśnie wtedy przyroda zaczynała budzić się do życia zwiastując szybkie nadejście wiosny. W tym dniu do specjalnie przygotowanej urny wrzucano karteczki, na których wypisywano imiona dziewcząt. Później następowało losowanie i każdy młody mężczyzna miał za zadanie wylosowanie jednego imienia. W ten oto sposób sparowane osoby miały okazję spędzić ze sobą całą uroczystość i bliżej się poznać.

W tamtych czasach panujący cesarz, Klaudiusz II, decydował o losach państwa i miał ogromny wpływ jeżeli chodzi o życie mieszkańców. Wprowadził więc zakaz organizacji święta, a także zakaz wchodzenia w związki małżeńskie dla mężczyzn w wieku 18-37 lat, uznając iż jest to wiek najbardziej produktywny na służbę w wojsku. Nie spodobało się to jednak ówczesnemu biskupowi Walentemu, który potajemnie udzielał ślubu wielu zakochanym parom. Niestety cesarz odkrył nielegalny proceder, wtrącił Walentego do więzienia i skazał na śmierć dokładnie 14 lutego 269 roku. W przeddzień egzekucji skazaniec napisał list do córki strażnika więziennego, w której był szalenie zakochany. Kartkę podpisał: „Od Twojego Walentego”. Patron miłości został uznany za świętego. Dziś można odwiedzać jego grób, który znajduje się we włoskim mieście Terni.

Walentynki w Polsce – kiedyś i dziś

Od kiedy w Polsce świętuje się Walentynki? W wielkim skrócie historia obchodów sięga aż do czasów pogańskich, kiedy w Polsce najbardziej romantycznym dniem w roku była tzw. sobótka, czyli inaczej Noc Kupały – święto ognia, wody, miłości i płodności. Podczas tej magicznej nocy odprawiano wiele tajemniczych obrzędów, jak na przykład wrzucanie wianków do wody czy skoki przez ogień.

Wraz z postępem globalizacji Walentynki przybrały charakter nieco bardziej komercyjny. Świat ogarnął prawdziwy szał promocji, prezentów, dekoracji i zapachów. Jak więc Polska przyjęła nowe święto? Po okresie PRL-u, kiedy to nasz kraj był w czasie regeneracji, podejście do Walentynek było bardzo sceptyczne. Polacy nie czuli potrzeby wprowadzania do swojej kultury zachodnich obyczajów. Z biegiem czasu jednak Walentynki zyskały na popularności. Zaczęto organizować Walentynki Chełmińskie, największe w kraju, tak huczne obchody dnia Św. Walentego. Corocznie 14 lutego przybywa do Chełmna tysiące zakochanych, gdzie pomimo zimowej aury, można poczuć naprawdę gorącą atmosferę w otoczeniu średniowiecznej zabudowy miasta.

Miasto już na kilka tygodni przed przygotowuje się do celebrowania Dnia Zakochanych. Organizowane są różnego rodzaju konkursy na przykład na „Najpiękniejszą Witrynę Walentynkową”. 14 lutego  w chełmińskim kościele można oglądać relikwie Św. Walentego, a także uczestniczyć we mszy świętej przeznaczonej dla zakochanych oraz par, które obchodzą jubileusze małżeńskie.

Na odbywającym się w tym dniu jarmarku warto spróbować lokalnych przysmaków jakimi są „bułeczki walentynkowe z lubczykiem” (uwaga - lubczyk jest afrodyzjakiem), a także innych specjałów cukierniczych, którym nadaje się kształt serca.

Miasto ma także do zaoferowania wiele romantycznych miejsc, alejek, które udekorowane są dywanami kwiatowymi w kształcie serc. W przygotowaniu Walentynek Chełmińskich biorą udział liczne instytucje, organizacje oraz lokalni przedsiębiorcy. W tym dniu władze miasta zapewniają szeroko pojętą rozrywkę - orgaznizowane są wystawy tematyczne, zabawy, koncerty i konkursy plastyczno-literackie. Zatem może warto rozważyć Walentynki w Chełmnie? ;)

Obchody Walentynek w różnych krajach świata

Obecnie Dzień Zakochanych celebruje się niemal w każdym zakątku świata. W niektórych krajach święto przybiera charakter bardzo komercyjny, natomiast w innych stawia się na prostotę. Zapraszamy więc w podróż po wybranych krajach.

CZECHY - co ciekawe, u naszych sąsiadów Walentynki obchodzi się dwa razy w roku - 14 lutego i 1 maja. Najbardziej obleganym miejscem w tym dniu jest popularny Most Karola w Pradze. W tym miejscu zakochani zawieszają tzw. kłódki miłości, których największa ilość znajduje się w pobliżu płaskorzeźby Jana Nepomucena. Dotykanie kłódki wielokrotnie zapewnia wierność i miłość drugiej połówki.

WŁOCHY - Włosi, znani ze swojego wrodzonego romantyzmu, uwielbiają celebrować Walentynki. W tym dniu przede wszystkim króluje czerwień - panowie obdarowują swoje wybranki zwykle czerwoną bielizną, natomiast panie kupują inny element garderoby (bardzo często jest to czerwony krawat).

WALIA – w Walii obchody Walentynek przypadają na 25 stycznia, czyli w dzień św. Dwynen – patronki kochanków. W historycznej krainie Celtów, tradycja walentynkowa ma nietypowe oblicze i ciekawe korzenie. W dawnych czasach, kiedy to Walia pozostawała pod wpływami protestanckimi przyjął się zwyczaj skromnego celebrowania miłości. Zamiast drogich prezentów czy wystawnych kolacji wybranki otrzymywały ręcznie rzeźbione łyżki tzw. łyżki miłości, które były wykonane z drewna. Kształt jaki nadano takiej łyżce symbolizował uczucia względem swojej partnerki. Podobno łyżka w kształcie koła oznaczała oddanie i szczęście, a serce było wyznacznikiem dozgonnej miłości.

SKANDYNAWIA – Alle Hjerters Dag co w wolnym tłumaczeniu z języka norweskiego oznacza Dzień Wszystkich Serc. Mieszkańcy tego północnego kraju świętują ten dzień w znany nam sposób poprzez wyjście na romantyczną kolację bądź zakup drobnego upominku.

Całkiem inaczej Dzień Zakochanych obchodzi się w Danii. Mieszkańcy tego kraju mają swój unikalny zwyczaj, tj. wypisywanie zabawnych rymowanek na ozdobnych kartkach tzw.  gaekkebrev. Imię adresata często pozostaje anonimowe bądź ukryte jest w wykropkowanym podpisie. Gdy wybranka rozszyfruje ukryte imię w nagrodę dodatkowo dostanie czekoladowe jajko podczas Wielkanocy.

Szwedzi z kolei celebrują Dzień Zakochanych w towarzystwie rodziny i przyjaciół – koniecznie należy spróbować malinowych galaretek w kształcie serca, które w tym dniu konsumuje się na potęgę.

Natomiast w Finlandii Walentynki to tzw. Dzień Przyjaciół. Upominkami obdarowuje się nie tylko ukochane osoby, ale także przyjaciół i to często z nimi spędza się ten dzień.

JAPONIA – w kraju Kwitnącej Wiśni Walentynki zamieniają się w prawdziwą ucztę czekoladową. Następuje odwrócenie ról i to Panie wręczają 14 lutego słodkie prezenty mężczyznom. Co ciekawe Japonki obdarowują czekoladkami nie tylko swoich ukochanych, ale także kolegów ze szkoły, pracy, szefów i innych wobec których mają jakieś „zobowiązanie” natury społecznej. Często na pudełku z czekoladkami widnieje napis kansha oznaczające wdzięczność w języku japońskim. Stopniowo odchodzi się od tej tradycji z powodu buntu japońskich kobiet wobec tej starej tradycji. Nowoczesnym kobietom nie podoba się fakt, iż są niejako przymuszane do wręczania prezentów mężczyznom, do których nie żywią głębszych uczuć.

ARABIA SAUDYJSKA – w tym muzułmańskim kraju Walentynki są surowo zakazane. Saudyjska policja religijna dokładnie sprawdza wszystkie sklepy i zabrania handlowania jakimikolwiek przedmiotami, które mają nawiązywać do Święta Zakochanych. Zdaniem tamtejszych władz obchody Walentynek naruszają prawo Boże, a na to Arabia Saudyjska nie może pozwolić. Paradoksem jest fakt, iż przez cały okrągły rok dozwolony jest handel upominkami miłosnymi.

Ponadto kraje, które rezygnują z obchodów dnia Św. Walentego to na przykład Indie, Rosja oraz Indonezja. Mieszkańcy tych krajów zagorzale walczą o zniesienie Walentynek ze względu na kwestie religijne oraz tradycyjne wartości, w które to święto się nie wpasowuje.

Pamiętajcie jednak o miłości tak ważnej dla każdego z nas, bez względu na miejsce zamieszkania i obecne czasy. W zabieganym życiu często zapominamy jak ważne jest to uczucie i jak ważna jest dla nas druga osoba. 14 luty – Dzień Zakochany niech będzie dla nas chwilą zadumy nad tym tematem, bo jak mawiał Henryk Sienkiewicz „Życie bez miłości nie jest warte nawet torby sieczki”.